26 Φεβρουαρίου, 2010

Οδηγώντας

Posted in Άνεμοι κ Ύδατα, Ταξίδια στις 12:41 πμ από perissos

Οδηγούσα σήμερα το πρωί στην εθνική. Δεν ήμουν 100% ξύπνιος, η αλλαγή από την καθημερινή ρουτίνα με είχε μουδιάσει λίγο. Σκεφτόμουν…

• Το καλό με το να οδηγείς στον ανοιχτό δρόμο χωρίς κάποιον δίπλα σου, είναι ότι μπορείς να βυθιστείς απερίσπαστος στις σκέψεις σου. Το μυαλό αφιερώνει το 10%… το 5% στην οδήγηση, κατεβάζει ρολά στην πραγματικότητα κ βάζει τον αυτόματο πιλότο να κουνάει μηχανικά το τιμόνι. Το υπόλοιπο 95% είναι ελεύθερο να καβαλήσει τις νότες από το CD, να ανοίξει τα φτερά του κ να πετάξει στο βάθος του ορίζοντα, πέρα από τα σύννεφα, εκεί που χάνεται το βλέμμα, στη γραμμή ανάμεσα στη γη κ τον ουρανό.
  Το κακό είναι πως όταν γυρίζει πίσω, φορτωμένο με μαγικές εικόνες, μεθυσμένο από συνειρμούς, δεν υπάρχει κάποιος δίπλα σου να μοιραστείς το θησαυρό.
• Όσο κ αν με συναρπάζει το ταξίδι με το αεροπλάνο(*), συνειδητοποιώ πως δεν αλλάζω με τπτ το ταξίδι με το αυτοκίνητο.
  Μου έχει αποτυπωθεί με πυρωμένο σίδερο στη μνήμη ένα ταξίδι πριν χρόνια. Είχαμε κινήσει άνοιξη με φίλους για Πολωνία, 5 άτομα σε ένα αμάξι, 2 μέρες ταξίδι. Ήμασταν κάπου στην πεδιάδα της Emiglia Romana, η Autostrada μία ατελείωτη ευθεία, γαλανός ουρανός κ στο βάθος οι νεφοσκεπείς Δολομιτικές Άλπεις. Αυτά τα βουνά!… Οδηγούσαμε κ οδηγούσαμε κ οδηγούσαμε, το αμάξι να βογκάει, να το πιέζουμε στα 120, 130… κ να είμαστε σα σταματημένοι. Να πηγαίνουμε κ να πηγαίνουμε κ να μη μεγαλώνουν οι κορυφές τους. Να μένουν πάντα στο βάθος, γοητευτικό υπόβαθρο σε ατελείωτο δρόμο, background σε φωτορεαλιστικό racing game. Άπιαστο όνειρο. Όποτε σκέφτομαι ταξίδι με αυτοκίνητο, αυτή η εικόνα μου έρχεται στο μυαλό σαν αρχέτυπο.
• Γιατί πρέπει να πληρώνω διόδια; Δίνω πενταψήφιους φόρους κάθε χρόνο, συν όλους τους έμμεσους, συν την ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία, συν, συν, συν… Κ τι παίρνω πίσω ως αντάλλαγμα; Διόδια κάθε 30 χλμ για νέους δρόμους που ΘΑ γίνουν στο μέλλον; Μπαλώματα, τρύπες, ξερά θάμνα κ έργα που δεν τελιεώνουν ποτέ; Γιατί συνεχίζω να πληρώνω τα διόδια; Ποια μαζοχιστική ευγένεια με κάνει να ψελίζω “ευχαριστώ” όταν παίρνω τα ρέστα της μλκισμένης ανοχής μου;
• Με το αμάξι στις μεγάλες αποστάσεις κάποιες φορές νιώθω λίγο σα σκαρί στην ανοιχτή θάλασσα. Ξεκινάω από το λιμάνι, με μεγάλη κίνηση κ όλους τους γύρω μου να με τσατίζουν. Κ σιγά-σιγά αραιώνουν, όσο περνούν τα χιλιόμετρα. Ώσπου μένω μόνος στην απέραντη ανοιχτωσιά. Κάποιο αμάξι χάνεται στο βάθος. Κάποιο άλλο πλησιάζει στον καθρέφτη.
  Δεν είναι πλέον οι μλκ του δρόμου, οι κάγκουρες. Είναι συνταξιδιώτες, μοιράζονται μαζί μου τον ορίζοντα, μου λένε ότι δεν είμαι μόνος σε αυτή μου την περιπέτεια. Δε σιχτιρίζω, ούτε αδιαφορώ. Προσπαθώ να καταλάβω εάν πηγαίνουν σε κάποια Ιθάκη, εάν σπρώχνουν τον καθημερινό βράχο τους στο λόφο, εάν έχουν σβήσει τα συστήματα κ πετάνε χαρταετό. Παρατηρώ φευγαλέα τις χαρακιές στο χρώμα, το πώς οδηγούν, την εξάτμιση, τι έχουν πεταμένο στην εταζέρα, όλες αυτές τις μικρές λεπτομέρειες. Προσπαθώ από 4-5 pixelάκια να ανασυνθέσω με λίγη επαγωγή κ άπειρη φαντασία μία εικόνα 7 Mpixel, δίνοντας ονόματα, βάζοντας χαρακτήρες κ δημιουργώντας καταστάσεις. Ώσπου να χαθούν από το βλέμμα σου στην επόμενη στροφή ή να γίνουν 1 κουκίδα στον καθρέφτη.
• Εάν είναι για εθνική, απολαμβάνω πραγματικά την οδήγηση σε δρόμους στυλ Autostrada. Τουλάχιστον 2+1 λωρίδες, οπωσδήποτε υπερυψωμένος σε σχέση με τη γύρω περιοχή. Όπου κ να στρέψεις το βλέμμα γύρω σου, βλέπεις βουνά, ουρανό κ σύννεφα να συναγωνίζονται σε πινελιές κ εσύ νομίζεις ότι θα απογειωθείς με το αμάξι στην επόμενη στροφή. Ούτε βουστάσια, ούτε ερηπωμένα κτίρια να σε αποσπούν. Το μόνο μέρος στη νότια Ελλάδα που πλησιάζει αυτό το επίπεδο, για εμένα, είναι το μικρό κομμάτι της Ιονίας Οδού που έχουν δώσει έξω από το Αγρίνιο.

(*) Ξέρεις, αυτή η ξεσηκωτική αίσθηση να σε βρίσκει ο ίδιος ήλιος στον ουρανό σε 2 εντελώς διαφορετικά μέρη στον πλανήτη. Το πρωί να ακούς παράξενες κουβέντες γύρω σου, ξένος σε ξένη γη, να νιώθεις το διαφορετικό σε κάθε σου ανάσα. Το απόγευμα να είσαι πίσω στο σπίτι σου, στο ίδια μέρη που μισείς γιατί σου λείπουν ενώ τα μισείς, εκεί που ξέρεις ότι θα βρεις τη μυρωδιά σου σε κάποια γωνιά.

Μόνιμος σύνδεσμος Σχολιάστε

24 Φεβρουαρίου, 2010

Πρωινό: γρήγορο κ παρακμιακό

Posted in Άνεμοι κ Ύδατα, Συνταγές του εργένη στις 12:07 πμ από perissos

Γύρισα σπίτι απόψε με την κοιλιά να βλαστημάει τα δόντια μου, σαν την αρκούδα την άνοιξη, ένα πράγμα. Καθώς δεν υπήρχε κ πολύς χρόνος είπα να φάω 2 αυγά, breakfast-style. Πραγματικά, είχα πολύ καιρό να φάω αυγά. Η γεύση σε συνδυασμό με την τιτανοτεράστια πείνα μου έφεραν πίσω αναμνήσεις, οπότε καθώς χωνεύω ας σου γράψω εδώ 2 λόγια για το πώς κ τι.

Ας ξεκινήσω λέγοντας πως ο τέλειος συνδυασμός γεύσεων για πρωινό είναι για εμένα οι εξής 3: αυγό –κατά προτίμηση σε ομελέτα, τομάτα, χυμός πορτοκάλι. Δεν ξέρω πώς κ πού απέκτησα αυτούς τους δυτικοευρωπαϊκούς κάλυκες στη γλώσσα μου, αλλά η ουσία είναι μία: ψοφάω για αυτό το πρωινό. Ένας λόγος παραπάνω είναι γιατί κολλάει τέλεια μετά από εκείνες τις ιδιαίτερα “εξουθενωτικές” νύχτες, όπου το σώμα ζητάει να αναπληρώσει εδώ κ τώρα τις πρωτεΐνες που συνεισέφερε. 😉

Δυστυχώς ή ευτυχώς η ομελέτα έχει διαδικασία κ, αν είσαι με στομάχι καταβόθρα κ μικρό τηγάνι, μπορεί να χρειαστεί να βάλεις κ 2η κ, γενικά, να περάσει αρκετή ώρα από τη στιγμή που είπες με λάγνο ύφος “Επιστρέφω, μωρό μου”. Επιπλέον, θέλει μαχαιροπήρουνο κ είναι λίγο δύσκολο να τη βολέψεις στο κρεβάτι, πρέπει να σηκωθείς.

Enter scrambled eggs. Πιο απλά, εξίσου γευστικά κ το κυριότερο το αποτέλεσμα μπορείς να το “χειριστείς” με γυμνά χέρια. Η βασική τεχνική είναι εδώ, από το μέγα δάσκαλο Γόρδονα. Η δική μου παραλλαγή (λιγότερο ραφιναρισμένη, χωρίς ξινή κρέμα κ με έμφαση στην ποσότητα, καθότι φαγανός) έχει ως εξής:

Υλικά για 2 μερίδες

2 αυγά μεγάλο μέγεθος

1 μέτριο κρεμμύδι πολύ ψιλοκομμένο

μπέικον/ζαμπόν/κάτι-τέτοιο-τέλος-πάντων ψιλοκομμένο

τυρί (γκούντα/καπνιστό/ό,τι-παχύ-τυρί-σου-κάνει-κέφι) σε μικρά κυβάκια ή τριμμένο

λάδι

μαύρο ψωμί ολικής άλεσης

βούτυρο (αγελάδος ή μαργαρίνη, ό,τι βρίσκεται)

1 τομάτα σε ροδέλες ή τοματάκια στα 4

μαϊντανός ψιλοκομμένος

Εκτέλεση

Έχουμε όλα τα υλικά at arm’s reach καθώς τα αυγά γίνονται γρήγορα μεν, αλλά μόνο με την αμέριστη κ συνεχή προσοχή μας δε.

Κόβεις μερικές φέτες από το ψωμί. Εάν έχεις τοστιέρα ΟΚ, αλλιώς ανάβεις το γκριλ της κουζίνας κ το αφήνεις να ζεστάνει. Βάλε μέσα στο φούρνο κ το ταψί στο οποίο θα ψήσεις τις φέτες να ζεσταίνει κ αυτό, αλλά άδειο. Μπορείς εάν θες να τις περάσεις λίγο βούτυρο, αλλά όσο πιο καλό το ψωμί τόσο λιγότερη πιθανότητα να καεί. Είναι σημαντικό να βάλεις ένα συμπαγές ψωμί ώστε να αντέξει στο βάρος από τα αυγά στο πιάσιμο. Από την άλλη η ξινούτσικη γεύση του ολικής άλεσης ταιριάζει μια χαρά με τα αυγά.

Ανάβεις το μάτι σε μέτρια θερμοκρασία κ βάζεις 1 κατσαρολίτσα (όχι τηγάνι). Ρίχνεις λίγο λάδι κ το κρεμμύδι κ το τσιγαρίζεις ανακατεύοντας συνεχώς να μη μαυρίσει. Όταν πάει να γίνει, ρίχνεις μέσα κ το κρεατικό να ζεσταθεί κ αυτό κ να βγάλει άρωμα. Εάν είναι μπέικον το ρίχνεις λίγο νωρίτερα να ψηθεί, εάν είναι γαλοπούλα λίγο αργότερα να μην καεί.

Χαμηλώνεις τη φωτιά στο ελάχιστο κ ρίχνεις μέσα τα αυγά(*). Αρχίζεις να ανακατεύεις συνεχώς. Δεν πειράζει εάν δεν έχεις σπάτουλα, όπως στο βίντεο. Κ ένα κουτάλι κάνει, αρκεί να δίνεις ιδιαίτερη βάση στο να “ξύνεις” τις γωνίες κ τον πάτο της κατσαρόλας. Βασικά, αυτό που κάνεις είναι να δίνεις 1 μάχη με το χρόνο, ώστε να κάνεις τα αυγά ένα όσο γίνεται ομοιογενές μείγμα πριν προλάβει τα ασπράδι να πήξει. Το κόλπο με το να τραβάς προσωρινά την κατσαρόλα από τη φωτιά είναι για αυτό ακριβώς: για να σου δώσει λίγο παραπάνω χρόνο. Το ζητούμενο είναι, τελικά, να μη βλέπεις πουθενά υγρό ασπράδι ή κρόκο, δηλ. άψητο.

Όταν βάλεις μέσα τα αυγά είναι καλή στιγμή για να ρίξεις κ το ψωμί στο φούρνο ή την τοστιέρα. Ο λόγος που έβαλες το ταψί/λαμαρίνα να ζεσταίνει από πριν είναι για να εμποδίσει το ψωμί να βγάλει υγρασία από την κάτω μεριά κ να γίνει κριτσανιστό από τη μία κ παπαριασμένο από την άλλη. Βάλε το ταψί στις πάνω σχάρες.

Όταν δεις ότι τα αυγά πάνε να γίνουν, είναι η ώρα να ρίξεις μέσα το τυρί κ ένα κομμάτι βούτυρο (στο μέγεθος ενός κύβου Knorr)(&). Ανακατεύεις με ακόμα μεγαλύτερη ζέση για να πάνε παντού κ να μην κολλήσει το τυρί. Τώρα πια πρέπει να έχεις ένα ομοιόμορφο κ σχετικά βελούδινο “πουρέ”. Είναι στο χέρι σου να ρυθμίσεις πότε θα ρίξεις μέσα τα τυριά (εάν τα αυγά είναι βελούδινα ή πιο στεγνά) για να ρυθμίσεις κ την υφή του τελικού μείγματος ανάλογα με τα γούστα σου. Δοκιμάζεις, καρυκεύεις, ξαναδοκιμάζεις κ περνάς στα πιάτα.

Βάζεις από κάτω 1-2 φέτες ψωμί, πάνω από κάθε φέτα μία καλή δόση από το μυρωδάτο μείγμα, 1 ροδέλα τομάτας ή κομμένα τοματάκια κ λίγο μαϊντανό για γαρνίρισμα. Γεμίζεις κ 2 ποτήρια χυμό (απαραίτητα!) κ επιστρέφεις περήφανος κουβαλητής(#) στο κρεβάτι. Επικουρικά, μπορείς να ρίξεις έξτρα φέτες στη λαμαρίνα να ψηθούν κ αυτές κ να τις φέρεις σε ένα άλλο πιάτο μαζί με ένα βαζάκι μερέντα/μέλι/μαρμελάδα/όλα-τα-παραπάνω για να μείνεις με τη γλύκα. Η πρωινή ευωχία θα σε ναρκώσει λίγο σαν το φίδι, αλλά θα σε προετοιμάσει όπως πρέπει για τους πρωινούς γύρους. 😉

Καλή όρεξη!

(*) Αναρωτιόμουν εάν θα έπρεπε να διευκρινήσω ότι πρώτα τα σπας κλπ κλπ. Τελικά, αποφάσισα να το αφήσω έτσι για να δω εάν παραπονεθεί κανείς ότι ήταν κριτσανιστό το πρωινό του. 

(&) Είναι επίσης καλή στιγμή να ρίξεις κ μία ματιά στο ψωμί κ να το γυρίσεις να ψηθεί από την άλλη.

(#) Ή κ κουβαλήτρια, κ αυτό παίζει. Δεν κάνουμε διακρίσεις σε αυτό το μπλογκ…

Μόνιμος σύνδεσμος 3 Σχόλια

13 Φεβρουαρίου, 2010

Όλα στα κάρβουνα!

Posted in Άνεμοι κ Ύδατα, Η καλή νοικοκυρά..., Συνταγές του εργένη στις 11:51 μμ από perissos

Έγραφα λίγο καιρό πριν σχετικά με το άναμμα φωτιάς για εφέ. Να, λοιπόν, που σήμερα είχα την ευκαιρία να σχοληθώ ενδελεχώς με το θέμα άναμμα φωτιάς για ψήσιμο κομματιών κρέατος (το πασχαλιάτικο αρνί είναι άλλη ιστορία). Έχοντας το κινητό πρόχειρο κ την αντίστοιχη άνεση χρόνου, τράβηξα 2-3 φώτο από τη διαδικασία κ λέω να το μοιραστώ εδώ, μαζί σου, μήπως σου φανεί χρήσιμο. Επιπλέον πληροφορίες (ανακυκλωμένες) εδώ κ εδώ.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν…

Μέρος

Elementary, dear Watson! Προφανώς κ χρειάζεσαι κάπου να ανάψεις τη χόβολη. Εάν αυτό θα είναι σε ψησταριά, σε bbq στον κήπο, στην παραλία, είναι αδιάφορο, αρκεί να είναι προστατευμένο από τον αέρα. Το σημαντικό είναι ότι ΔΕΝ ψήνεις μέσα στο σπίτι. Εκτός εάν με διαβάζεις από γιούρτα στη στέπα κ η τσίκνα/κάπνα είναι way-of-life, ναούμ!

Το μέρος που θα ψήσεις θα πρέπει να είναι επίπεδο κ σκληρό. Αυτό είναι by default στο bbq κ στην ψησταριά (duh!), αλλά όχι κ τόσο στην άμμο της παραλίας. Βρες καμία πέτρα να στρώσεις από κάτω για να μην ψάχνεις τα παραχωμένα κάρβουνα στην άμμο. Στο ψήσιμο δεν παίζει ρόλο μόνο η καύσιμη ύλη, αλλά κ ο “χώρος” ο οποίος ζεσταίνεται κ αυτός. Οπότε, για παράδειγμα, σε μία παραλία έχει νόημα να σκάψεις λίγο κ να “στρώσεις” ένα χώρο με πέτρες/βότσαλα, εν είδη φούρνου.

Κάρβουνα

Ψήσιμο σε φλόγα υπάρχει μόνο στις ταινίες για το εφέ της εικόνας. Όλος ο υπόλοιπος πλανήτης περιμένει να πέσουν οι φλόγες κ να ερυθροπυρώσουν τα κάρβουνα για να ψήσει κ να μην φάει αποτεφρωμένες σάρκες. Εάν βάλεις σκέτα ξύλα κ θα θέλεις ώρες για να χωνέψουν κ να κάτσουν κ θα απαιτηθεί δυσανάλογη ποσότητα. Οπότε, κάρβουνα. Αυτά θα τα βρεις σε καρβουναποθήκες, ξυλαποθήκες, βενζινάδικα κλπ. Για ποσότητα δεν μπορώ να σου, αυτό θα το δεις με την εμπειρία. Γενικά, πάντως βάλε κ ας περισσέψουν. Καλύτερα να σου μείνουν, παρά να σου λείψουν κ το φαγητό να μείνει άψητο. Φρόντισε να μην έχεις μόνο ψιλά καρβουνάκια, αλλά κ μεγάλα κομμάτια, να κρατήσουν λίγο.

Ξύλα

Όχι πολλά, ένα χοντρό κομμάτι για να χρησιμεύσει ως “προσκέφαλο”. Εάν δεν υπάρχει, βάλε μία πέτρα. Εάν έχεις μικρότερα κομμάτια, τότε καλά κ αυτά, θα χρειαστούν ως προσάναμμα.

Δαδί

Πάντα χρήσιμο, ένα μπορείς να το βρεις, θα ανάψει τη φωτιά. Το βρίσκεις σε ξυλαποθήκες. Απόφυγε τα τεχνητά προσανάμματα, χαρτιά κ πάσης φύσης χημικά, εκτός εάν ψήνεις για κάναν αντιπαθητικό συμπέθερο. 🙂 Κατ’εξαίρεση θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις οινόπνευμα για βοήθεια του δαδιού κατά το άναμμα.

Σχάρα

Προφανές κ αυτό. Πιο πρακτικές είναι οι κοίλες σχάρες, με χώρο για το ψητό στη μέση ενώ εφάπτονται στις άκρες. Επίσης μία ασφάλεια στη λαβή να την κρατάει κλειστή είναι σχεδόν απαραίτητη. Φρόντισε επίσης να έχεις κάποιο τρόπο να ρυθμίσεις την απόσταση της σχάρας από τη θράκα (με μεταλλική βάση, πέτρες,…), ώστε να ελέγξεις την ταχύτητα ψησίματος.

Πρόχειρα ρούχα

Ο ψήστης θα τσικνιστεί, period! Μην πεις ότι δε σου το είπα…

Ψητό

…αλλιώς γιατί να μπεις σε όλη τη διαδικασία; (χαχούχα! Ευθυμήσαμε πάλι!) Εάν είναι ψάρι το αφήνεις ολόκληρο, εάν είναι κρέας/κοτόπουλο το κόβεις ομοιόμορφα παϊδάκια. Εναλλακτικά το κοτόπουλο μπορείς να το ανοίξεις ολόκληρο να πιάσει μία σχάρα (εάν δεν ξέρεις πώς, πες στο χασάπη να στο κάνει)

Το ψητό θέλει προετοιμασία από το πρωί, ή καλύτερα από το προηγούμενο βράδυ. Το πλένεις, το βάζεις σε μία λεκάνη κ, ανάλογα με τα γούστα, το μαρινάρεις είτε “στεγνό” δηλ. μόνο με μυρωδικά, είτε “μπλουμ” (μέσα σε υγρό με μυρωδικά, με το οποίο μπορείς να κάνεις σάλτσα) κ το βάζεις στο ψυγείο. Αντίστοιχα, τα ψάρια, θέλουν αλατοπιπέρωμα κ, αν είσαι φαν, σκορδοπίπερο στην κοιλιά. Μην ξεκινήσεις εάν δεν το έχεις ετοιμάσει. Αντί για ψητό, θα φας άκυρο.

Οικογενειακή μας προτίμη είναι το μαρινάρισμα με λάδι, αλάτι, πιπέρι μαύρο/κόκκινο, ρίγανη κ εννίοτε δενδρολίβανο. Γίνεται πιο τραγανό (λόγω του a-priori αλατιού) κ ίσως πιο πικρό (λόγω της ψημένης ρίγανης κ μπαχαρικών), αλλά είπαμε: προτίμηση! 😉 Εάν έχεις στη διάθεσή σου φρέσκα μυρωδικά, ακόμα καλύτερα, καθώς μπορείς να αναμείξεις ως κλαράκια με το κρέας κ να τα αφαιρέσεις πριν το ψήσιμο.

Αυτοσχέδια καμινάδα

Αυτό είναι ένα καλό κόλπο για να ανάψεις πιο γρήγορα τη φωτιά, χωρίς περιττές στάχτες κ καπνό. Θα χρειαστείς ένα πλατύ, μεταλλικό δοχείο με κομμένο πάτο. Αντί άλλης περιγραφής, δες τις φώτο πιο κάτω.

Ζεστός φούρνος

Ενδεχομένως να μη φτάνει η επιφάνεια της ψησταριάς ώστε να σου βγουν όλα τα ψητά με τη μία, ιδίως εάν έχεις να ταΐσεις λαό σε τραπέζι κ όχι σε FCFS bbq κατάσταση. Σε αυτήν την περίπτωση για να μη φάνε οι μισοί ζεστό ψητό κ οι άλλοι μισοί κρύα παπούτσια, έχε πρόχειρο ένα προθερμασμένο φούρνο ή ένα μέρος με ζεστά κάρβουνα να συντηρήσεις σκεπασμένες τις “ψηshές”.

Κ αφού τα έχουμε όλα at arm’s reach, έχοντας υπόψη τους βασικούς κανόνες, περνάμε στο…

Άναμμα

Βάζεις το προσκέφαλο στο πίσω μέρος της ψησταριάς (ή κ στα πλάγια, εάν έχεις περισσότερα). Στο κέντρο κάνεις ένα μικρό σωρό με το δαδί κ τα μικρά κομμάτια ξύλο. Προσπαθεις να μην τα έχεις όλα σε ένα σημείο, αλλά να υπάρχουν σε διάφορα σημεία ώστε να “μεταδώσουν” τη φωτιά. Επάνω από αυτά βάζεις προσεκτικά τα πιο μεγάλα κομμάτια κάρβουνο, ώστε να ακουμπάνε στα προσκέφαλα κ να αφήνουν κενό από τα ξύλα. Βάζεις αρκετά ώστε να δημιουργηθεί ένας σωρός.

Με ένα σπίρτο/δαδί ανάβεις τα ξύλα από κάτω. Εάν έχεις, ρίχνεις λίγο οινόπνευμα στα περιμετρικά ξύλα ώστε να ανάψουν κ αυτά. Αφού βεβαιωθεις ότι άναψαν καλά, προσθέτεις από επάνω τα μικρότερα κάρβουνα, προσεκτικά, ώστε να μείνουν επάνω από το σωρό κ να μην πέσουν μέσα στο κενό που έχεις αφήσει κ σβήσει η φωτιά.

Εάν έχει αέρα ή δεν τη βλέπεις να έχει ενθουσιασμό, είναι η ώρα να χρησιμοποιήσεις την ad-hoc καμινάδα. Τη βάζεις πάνω από το σημείο που η φλόγα αργοπεθαίνει κ τσουπ! πετιέται ξανά. Αυτό που ψάχνεις να επιτύχεις είναι κάτι σαν την εικόνα: οι φλόγες πετάγονται από κάτω κ αγκαλιάζουν τα κάρβουνα. Μέχρι να γίνει αυτό, δυστυχώς, παράγεται αρκετός καπνός. Αέρας από ένα πιστολάκι μαλλιών ή με το κούνημα ενός χαρτονιού μπορούν επίσης να αναζωπυρώσουν τις φλόγες με την αντίστοιχη παραγωγή αιωρούμενων σωματιδίων στάχτης. (Btw, η εικονιζόμενη ποσότητα φτάνει για 1 κ ίσως οριακά 2 σχάρες παϊδάκια)

Αντικειμενικός σκοπός (για να το πούμε απλά) είναι όλα τα κάρβουνα να γίνουν από μαύρα λευκά με κόκκινο πυρήνα, ερυθροπυρωμένα δηλ. Αυτό παίρνει ~20’ κ παράγει από λίγο έως πολύ καπνό μέχρι να αρπάξουν τα κάρβουνα, ανάλογα την ποιότητά τους.

Προετοιμασία σχάρας

Μέχρι να “γίνουν” τα κάρβουνα, συγκρατεις τα σάλια σου κ ετοιμάζεις τη σχάρα. Η προετοιμασία περιλαμβάνει αρχικό κ ενδελεχές πέρασμά της με 1 λεμονόκουπα για να φύγουν μυρωδιές κ υπολείμματα από προηγούμενα ψησίματα κ μετά προαιρετικό άλειμμα με λάδι.

Ψήσιμο

Αφού τα κάρβουνα γίνουν, τα απλώνεις να σβήσουν οι φλόγες κ να πιάσουν όλο το χώρο κάτω από τη σχάρα κ ακόμα παραπάνω. Σκοπός είναι η ζέστη να αγκαλιάζει όλη την επιφάνεια της σχάρας κ τις άκρες. Από την άλλη, δε θέλεις τα κάρβουνα να είναι πολύ αραιά, γιατί θα σβήσουν. Πριν βάλεις τη σχάρα επάνω, σκορπίζεις κ 1-2 χούφτες ψιλά καρβουνάκια να ανάψουν με τη σειρά τους κ να συντηρήσουν τη φωτιά. Στην πιο κάτω φώτο τα κάρβουνα δεν είναι αρκετά να υπερκαλύψουν τη σχάρα, οπότε τα ακριανά κομμάτια χρειάστηκαν επιπλέον ψήσιμο.

Αφήνεις τη σχάρα 5’-6’ επάνω από τη φωτιά να κάψει.

Στη συνέχεια απλώνεις το κρεατικό/ψαρικό επάνω της σε πυκνή διάταξη. Βάζεις περιμετρικά τα πιο παχιά κομμάτια κρέας κ στο κέντρο τα μικρότερα, ώστε να τα συγκρατούν στη θέση τους κατά το γύρισμα. Ασφαλίζεις τη σχάρα κ βουρ στη θράκα!

Το ψάρι θέλει συχνότερο γύρισμα, το κρέας όχι κ τόσο. Σε κάθε περίπτωση, το γύρισμα της σχάρας γίνεται με μία γρήγορη κ αποφασιστική κίνηση, για να μη δώσεις το χρόνο στο κρεατικό να αποδράσει από τα κάγκελα κ βρει άδοξο δεύτερο θάνατο στα θράκια. Εάν θέλεις κατά το ψήσιμο, αλείφεις το κρέας με τη μαρινάδα (σε μικρές ποσότητες, για να μη στάζει κ σβήνει τη φωτιά).

Εάν έχεις μαρινάρει με λάδι ή το κρέας έχει λίπος, αργά ή γρήγορα αυτό θα στάξει επάνω στα κάρβουνα κ θα ανάψει. Αυτό απαιτεί “άμεση ενέργεια” που λένε κ στο στρατό, αλλιώς θα μαυρίσει το κρέας. Τραβάς τη σχάρα από τη φωτιά κ χτυπάς τα αναμμένα κάρβουνα να σβήσουν. Μία, δύο, τρεις, θα βαρεθεί κ θα σταματήσει.

Καπίρες

Το ψητό είναι έτοιμο κ ετοιμάζεσαι να κάνεις ντου με τους υπόλοιπους λιμάρηδες. Αλλά wait! Τόσα κάρβουνα έμειναν, κρίμα δεν είναι να μην τα εκμεταλλευτείς; Μπορείς να κάνεις διάφορα κόλπα με λαχανικά, ολόκληρα κρεμμύδια, τυρί, κ.α. στη σχάρα ή με αλουμινόχαρτο στη χόβολη. Το αγαπημένο μας, όμως, σχεδόν όσο το ίδιο το κρέας, είναι οι καπίρες, δηλ. το φρυγανισμένο ψωμί. Γίνεται σε χρόνο dt κ χρειάζεσαι μαύρο ή καλό, συμπαγές χωριάτικο ψωμί. Το κόβεις σε όμοιες φέτες, το ραντίζεις με λάδι κ πασπαλίζεις/αλοίφεις με αλάτι/πιπέρι/ρίγανη/whatevah.

Το φουντάρεις στην ίδια σχάρα που έψησες πριν, ώστε να τραβήξει κ ό,τι γεύση έχει μείνει επάνω. Η ιδανική καπίρα είναι φρυγανισμένη με ωραίο χρώμα απ’έξω αλλά αφράτη από μέσα. Η αποτυχημένη καπίρα είναι καρβουνιασμένη απ’έξω, σαν φρυγανιά από μέσα κ θέλει ξύσιμο με το μαχαίρι για να τη φας. Η διαφορά ανάμεσα στις 2 είναι ζήτημα μισού λεπτού, οπότε stay alert, γύρνα τη σχάρα ή τις φέτες μία-μία συχνά κ, γενικά, μην πας βόλτα όσο ψήνονται!

Περισσευούμενα κάρβουνα

Εάν παρ’όλα τα κρεατικά, λουκάνικα, λαχανικά κ καπίρες σου περίσσεψαν πολλά κάρβουνα, δε χρειάζεται να τα αφήσεις να πάνε χαράμι. Τα ραντίζεις με νερό να σβήσουν (οκ, παράγεται καπνός, αλλά τι να κάνουμε;) κ τα βάζεις σε μία άκρη. Έως την επόμενη θα έχουν σχεδόν στεγνώσει κ θα είναι έτοιμα να συμμετάσχουν στο επόμενο τσιμπούσι.

Καλά ψησίματα! 😉

Μόνιμος σύνδεσμος 1 σχόλιο

4 Φεβρουαρίου, 2010

Συνειρμική wikiτηση

Posted in Άνεμοι κ Ύδατα στις 2:16 πμ από perissos

Μόλις γύρισα από 1 καφέ με 2 φίλους τους οποίους είχα να δω αρκετό καιρό. Αυτό το γεγονός από μόνο του δε θα ήταν αξιομνημόνευτο, εάν ο καφές δε γινόταν η σπίθα που πυροδότησε μία καταιγιστική συζήτηση σε ένα απίστευτο εύρος θεμάτων. Απόλαυσα τόσο πολύ αυτή την αυθόρμητη ανταλλαγή γνώσης κ γνώμεων που ούτε κατάλαβα πότε πέρασαν σχεδόν 4ω ασταμάτητης κουβέντας.

Θα παραθέσω εδώ όσα από τα θέματα μπορώ να θυμηθώ ότι περάσαμε ένα χεράκι, σε τυχαία σειρά. Αν όχι για τπτ άλλο, τουλάχιστον για να ανατρέχω στο μέλλον, όποτε συγχίζομαι συναντώντας μπετόβλακες.

Δημόσιο χρέος, αιτίες κ συνέπειες

• Διαφορά χρέους-ελλείματος.
• Γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει περισσότερο από την Ισπανία;
• Ποια είναι τα 4 πιθανά σενάρια κατάληξης αυτής της ιστορίας; (ΕΚΤ, ΔΝΤ, χρεωκοπία κ αλυσιδωτή κατάρρευση, έξοδος από ευρώ)
• Πώς φτάσαμε ως εδώ; Ιστορίες από το ένδοξο ‘80
• Greek statistics
• Πιθανότητα δέσμευσης καταθέσεων κ κατάρρευσης ελλ. τραπεζικού συστήματος.
• Ποσόστωση αποθεματικών καταθέσεων
• Πιθανότητα χρεωκοπίας ή εξόδου από το ευρώ κ πώς θα μπορέσουμε να αποδράσουμε από τη χώρα
• Σύμπραξη λαμογιάς τραπεζών/κυβέρνησης με τα 28 δις “ρευστότητας”
• Μλκ Γερμανός/Γάλλος φορολογούμενος, καπάτσος Ελληνάρας, 4 πακέτα κοινοτικής βοήθειας κ πόσα Καγιέν αντιστοιχούν σε αυτά. Μήπως για αυτό αυτοκτονούν οι βόρειοι;
• Προνόμια κράτους πρόνοιας στη β. Ευρώπη, αντιπαραβολή με ελλάδα
• Ξεκ@λιασμα Ελλάδας στη διεθνή αγορά ομολόγων. Ανικανότητα/λαμογιά ελλ. κυβερνήσεων κ εξωφρενικά επιτόκια δανεισμού.
• Μακροπρόθεσμη επίπτωση της κρατικής μπουρδελοσύνης στην αντιμετώπιση των ατόμων σε άλλες χώρες. Το παράδειγμα του Αλβανού επιστήμονα κ πώς οδεύουμε προς τα εκεί

Δημόσιοι υπάλληλοι

• Λαμογιές δημόσιων υπαλλήλων, τεμπαλχανιά, κατάθεση προσωπικών εμπειριών
• Ιστορίες κατάχρησης για αγρίους (ΕΣΥ, ασφ. ταμεία,…)
• Απαρίθμηση πιθανών κ απίθανων επιδομάτων
• Από τις μεγαλύτερες αναλογίες μπάτσων ανά κάτοικο κ γιατί αυξάνει η εγκληματικότητα
• Δεδομένα δημ. υπηρεσιών κ πώς οι διοικητές τους τα θεωρούν φέουδο. Αποφυγή μηχαν/σης για υπόθαλψη της διαφθοράς
• Δημόσιο κ ιδιωτικός τομέας case study: ΗΣΑΠ vs. μετρό

Νοοτροπία

• Ωχαδερφισμός κ ελληνική σκατόφαρα
• Γιατί οι ευρωπαίοι είναι ευρωπαίοι κ εμείς μπ@υρδέλο; Φόβος κυρώσεων, έμφυτη ηθική ή ανώτερο DNA;
• Θεωρία σπασμένων παράθυρων κ εφαρμογή στις κοινωνικές σχέσεις
• Προσωπική ευθύνη, φόβος ελέγχου κ πώς σπάει η κοινωνική αλυσίδα ευθυνών

Νέο φορολογικό ν/σ

• Τελευταίοι ψίθυροι κ φήμες. Οι αποδείξεις θα μετρήσουν ή όχι;
• Πώς κάποιος με εισόδημα ~11κ, όταν κληθεί να πληρώσει φόρο, θα ζωστεί με εκρηκτικά κ θα πάει βουλή.
• Προνόμια συντεχνιών (μηχανικών, αγροτών, ταξιτζήδων,…)
• Να φοροδιαφύγουμε από άποψη εάν κληθούμε να φτυαρίσουμε σκ@τά άλλων;
• Διαδικασία δημιουργίας λογαριασμού στο TaxisNet

Ασφαλιστικά ταμεία

• Πώς κανείς από τη γενιά μας δε θα πάρει σύνταξη.
• Χρέος ταμείων, εκποίηση περιουσίας κ προσεχής στάση πληρωμών συντάξεων
• Εξώφθαλμοι διαχωρισμοί παλιών-νέων υπαλλήλων σε ΔΕΚΟ
• Τρελό ύψος εισφορών ΙΚΑ σε σύγκριση με ΤΕΒΕ κ άλλα ταμεία. Ποιότητα παροχών ΙΚΑ, σχέση value-for-money κ πόσο μλκ πρέπει να αισθάνεται ο ιδ. υπάλληλος.

Χρυσός

• Όροι αγοράς/πώλησης από ΤτΕ, επιπλοκές
• Μορφές, ποσοστά καθαρότητας, επεξεργασία
• Μαύρη αγορά κ ρευστοποίηση
• Προμηθευτές, φύλαξη

Μενεγάκη

• Δυστυχώς περάσαμε κ από αυτό το θέμα. Ευτυχώς όχι για πολύ καθώς έγινε αφορμή για έναν πολύ πιο ενδιαφέρον κύκλο συζήτησης
• “Η @#$%@ παίρνει 1 μύριο το χρόνο κ δούλευε εσύ μλκ!”
• Πώς αγόρασε από 1 σπίτι στο Ντουμπάι στα παιδιά της (;;) κ έχασαν την αξία τους σε 1 βράδυ

Κατασκευές μεγάλων έργων

• Burj Dubai κ ουρανοξύστες. Δυσκολίες κατακευής, απαιτήσεις, τεχνικές δυσκολίες
• Παραδείγματα τεχνικών δυσκολιών στους πύργους Petronas από σχετικό ντοκιμαντέρ του Σκάι.
• Πόσο γρήγορα εξαντλήθηκαν τα διαμερίσματα στο Burj Dubai, κόστος ανά τετραγωνικό μέτρο κ πόσα τετρ. εκατοστά θα αγοράζαμε εμείς
• Πιθανά προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό από τα ταχυασανσέρ κ την απότομη αλλαγή ύψους
• Επόμενα μεγαλεπήβολα κτίρια κ η οικον. κρίση
• Ορυχεία χρυσού στην Αρκτική κ δυσκολίες λόγω ακραίων συνθηκών
• Ευπαλίνειο όρυγμα, το θαύμα της αρχαίας μηχανικής. Παραλληλισμός με παρατημένο τούνελ δρόμου στη β. ελλάδα.

Φαινόμενο θερμοκηπίου

• Ευθύνεται η ανθρώπινη δραστηριότητα ή όχι; Μήπως βρισκόμαστε στα πλαίσια του φυσιολογικού κύκλου των παγετώνων;
• Επίθεση 11 Σεπ στην Αμερική κ πώς η ακινητοποίηση των αεροσκαφών είχε άμεση επίδραση στη θερμοκρασία
• Το διοξείδιο του άνθρακα επηρρεάζει τη θερμοκρασία ή αντίστροφα; Σχετικές θεωρίες κ ευρήματα
• Ποσόστωση βιομηχανικής/οικιακής δραστηριότητας/κτηνοτροφίας στην επιβάρυνση της ατμόσφαιρας. Τι θα συμβεί εάν ο κάθε Κινέζος πάρει ψυγείο κ αυτοκίνητο; Πόσο μας επηρρεάζει η πορδή της αγελάδας;
• Αίτια κύκλου παγετώνων. Ηλιακές κηλίδες, κύκλος διοξειδίου του άνθρακα ή κίνηση του γαλαξία μέσα από κοσμικές καταιγίδες; Επιστημονικά ευρήματα κ μελέτες
• Συμβολή ωκεανών στη γήινη ατμόσφαιρα
• Ομιλίες Ted κ σχετικές πληροφορίες

Ανθρώπινο είδος

• Είμαστε πολλοί για τον πλανήτη ή όχι;
• Εξέλιξη παγκόσμιου πληθυσμού του ανθρώπινου είδους ανά τους αιώνες
• Ιατρική, τεχνολογία κ εκφυλισμός του ανθρώπινου είδους.
• Ευγονική, κοινωνικές ανάγκες κ σύγχρονη ηθική.
• Αντίθεση ανάμεσα στη δαρβινική θεωρία κ το σύγχρονο σύστημα αξιών; Το παράδειγμα της Σπάρτης
• Συνέπειες του να είσαι στην κορυφή της πυραμίδας της ζωής. Πώς θα έσφυζε από ζωή ο πλανήτης εάν εξαφανιζόμασταν.
• Γάτες, φονικά ένστικτα κ θανάτωση just for the fun of it.
• Βιολογικά συστήματα. Εφαρμόζεται ο 2ος θερμοδυναμικός νόμος κ η εντροπία αυξάνει ή είναι κλειστά κ τείνουν προς ισορροπία; Ο ανθρώπινος παράγοντας πού συμβάλει;  

Όνειρα

• Πόσα όνειρα βλέπουμε τη νύχτα;
• Πότε τα βλέπουμε; Λίγο πριν ξυπνήσουμε ή όλο το βράδυ;
• Φάσεις ύπνου κ REM
• Ψύχραιμα συμπεράσματα του συνειδητού ή φοβίες του υποσυνείδητου;
• Μηχανισμοί συλλογισμού κ η Eureka moment.
• Εξιστόρηση ονείρων που έχουμε δει, πιθανές εξηγήσεις

Πρέπει να έχω ξεχάσει τα μισά. Στο τέλος της συζήτησης σηκωθήκαμε με 1 ελαφριά ζαλάδα κ σχολιάσαμε ότι

…ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει πάνω από 20 GB πληροφορίας την ημέρα. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε τις προηγούμενες 3-4 ώρες προκαλέσαμε black-out σε 4 οικοδομικά τετράγωνα. Όλοι οι γύρω μας πρέπει να πέταξαν μπλε οθόνη από την έλλειψη bandwidth.

😀

Μόνιμος σύνδεσμος Σχολιάστε

Άβυσσος

Posted in Επικαιρότητα, Ελληναράδες στις 1:28 πμ από perissos

Στο γήπεδο που πάω για τρέξιμο. Μόλις έχω τελειώσει κ κάνω διατάσεις. Μία παρέα μεσήλικες παίζει πασούλες λίγο πιο πέρα, περιμένοντας να έρθει η σειρά τους να μπουν στο 5×5.

Περιμένω από συνήθεια να ακούσω για την ισοπαλία του βάζελου, για τον σερνάμενο γάβρο, γκρίνια για τον Κόκκαλη, έστω για κάνα μπάσκετ. Αλλά όχι!

– Ναι, ρε! Έπαιξε το χαρτί της στα 30 κ παντρεύτηκε…

– Τι το ψάχνεις; Τα λεφτά κ τη θέση έψαχνε

– Όχι, ρε! Την παρατάει με 3 παιδιά κ γυρίζει με γκόμενες;…

Σχεδόν χάνω την ισορροπία μου εκεί που τεντωνόμουν.

Μ@λάκα μου, είναι δυνατόν!;! Μιλάνε για τη Μενεγάκη;;;

Η χώρα έχει ουσιαστικά χρεωκοπήσει, εάν θες να πας βόρεια ελλάδα θα κάνεις 500ω λόγω αγροτών κ κατολισθήσεων, ο βάζελος φαίνεται πως θα δει πρωτάθλημα μετά από αιώνες, γίνονται ένα σωρό σημαντικά πράγματα για να απασχολήσουν μία αντροπαρέα κ αυτοί μιλάνε για τη Μενεγάκη;!;!

Δεν το χωράει το μυαλό μου! 1000άδες χρόνια εξέλιξης κυνηγώντας σε σπηλιές, δαμάζοντας τη γη, “τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι”, όλα για να σφυρηλατήσουν το ανδρικό φύλο κ αρκούν 20 χρόνια τιβι για να τα κάνουν όλα σκιες κ μάσκαρα;

Τέλος! Δεν υπάρχει σωτηρία! Βρισκόμαστε στον πάτο της τάφρου των Μαριάννων.

Μόνιμος σύνδεσμος Σχολιάστε